Why me? ทำไมต้องเป็นฉัน

‘‘คุณยังรอผมอยู่อีกหรอ’’

คำพูดที่เขาเปล่งออกมาในรอบหลายปีที่เราไม่ได้เจอกัน นานแค่ไหนแล้วนะที่ฉันไม่ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยแบบนี้

 ฉันค่อยๆหันหน้าไปมองผู้ชายคนนี้ ไม่ว่าวันเวลาจะผ่านไปเนินนานแค่ไหน

ผู้ชายคนนี้ก็ยังเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน  วูบหนึ่งที่ฉันรู้สึกเจ็บปวดกับคำถาม

 แต่ในเวลาต่อมา ฉันกลับรู้สึกโล่งใจ มันคงถึงเวลาแล้วสินะ ฉันได้แต่ยิ้มบางๆให้กับความรู้สึกตัวเอง 

ฉันหันหลังกลับไปมองวิวท้องฟ้าข้างหน้าที่พระอาทิตย์กำลังจะตกดิน ภาพที่อยู่ตรงหน้าบ่งบอกความรู้สึก 

ตอนนี้ได้ดี แสงของพระอาทิตย์ทำให้รู้สึกถึงความเงียบสงบ ไม่รู้ว่าปล่อยให้เวลาผ่านไปนานแค่ไหน 

แต่ในเวลาต่อมาคำพูดที่ออกจากปากผู้หญิงคนหนึ่งกลับพูดว่า

“ฉันไม่ได้รอคุณ ฉันแค่รอเวลาไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ก็แค่นั้นเอง….”

ฝากติดตามนิยายเรื่องใหม่ครั้งแรกด้วยนะคะ พล็อตนิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดองดจากจินตนาการและมีผสมความเป็นจริงนิดๆหน่อย หนทางอีกยาวไกล ไม่ราบรื่นนะคะ 555 เพราะดองไว้นานถึง 3 ปี ถึงได้กลับมาเขียนอีกครั้งหนึ่ง 

ฝากถึงผู้อ่านทุกๆคนที่หลงเข้ามา สามารถติชมได้เลย แต่่อย่าด่ากันแรงเลยนะคะ และเป็นกำลังใจให้ผู้เขียนพัฒนาฝีมือไปด้วยนะคะ